Ενα περίπλοκο σκηνικό όπου συγκρούονται τα επιμέρους συμφέροντα στήνεται την περίοδο αυτή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς απομακρύνεται η ελπίδα για την εξεύρεση μιας λύσης που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κύριο πρόβλημα το Προσφυγικό, που έχει ήδη δώσει φτερά στην άνοδο των λαϊκιστικών ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων, με τελευταία κρούσματα στην Ιταλία, στην Τσεχία και στη Σλοβενία, αλλά και ο συνεχώς διευρυνόμενος παρασκηνιακός ρόλος του γνωστού ακροδεξιού ηγέτη της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος επεκτείνει την επιρροή του κυρίως στη Σλοβενία και τα Σκόπια με τη δημιουργία μιας «αυτοκρατορίας» των μέσων ενημέρωσης. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο πρώην επικεφαλής της στρατηγικής του Λευκού Οίκου Στιβ Μπάνον (άλλο «λουλούδι» της Ακροδεξιάς) πραγματοποίησε περιοδεία στην Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να οικοδομήσει τη «διεθνή των ακροδεξιών λαϊκιστών».
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι υπουργοί Εσωτερικών επιβεβαίωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι αδυνατούν να βρουν έναν κοινό τρόπο διαχείρισης της μετανάστευσης. Και έτσι οι γνωρίζοντες προβλέπουν ότι η Σύνοδος Κορυφής στις 28 και 29 Ιουνίου θα αποτύχει και πάλι να προωθήσει την αναθεώρηση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και του περιώνυμου Κανονισμού του Δουβλίνου, που προβλέπει ότι οι αιτήσεις ασύλου διεκπεραιώνονται στη χώρα της πρώτης υποδοχής προσφύγων, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Τώρα μάλιστα φαίνεται να προωθείται η φαεινή ιδέα να δημιουργηθεί ένα κέντρο υποδοχής προσφύγων σε χώρα εκτός της ΕΕ, αλλά εντός της Ευρώπης (!) όπου και θα υποβάλλονται οι αιτήσεις ασύλου. Δηλαδή «παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Να δούμε πάντως ποια δυστυχής χώρα θα δεχθεί κάτι τέτοιο, καθώς λένε ότι το μέρος που θα επιλεγεί «δεν θα είναι ιδιαίτερα ελκυστικό»!
Το πιο δυσάρεστο όμως είναι ότι ενώ όλοι ανέμεναν ότι η καγκελάριος Μέρκελ θα προχωρούσε με περισσότερο θάρρος στην αποδοχή των γνωστών θέσεων του Εμανουέλ Μακρόν για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, προχώρησε μεν, αλλά με πολύ μικρά και διστακτικά βήματα, τα οποία αποκλείουν, προς το παρόν τουλάχιστον, την πλήρη επαναλειτουργία του γαλλογερμανικού άξονα, που αποτελεί και την απαραίτητη προϋπόθεση για να πάνε τα πράγματα μπροστά. Αντίθετα, από την Ισπανία ήλθε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα με την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης του Σοσιαλιστή Πέντρο Σάντσεζ, η οποία περιλαμβάνει 11 γυναίκες και μόνον 6 άνδρες, προσωπικότητες που έχουν καθαρά φιλοευρωπαϊκό προφίλ, όπως ο υπουργός Εξωτερικών, πρώην πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου (Καταλανός, αλλά σφοδρός πολέμιος της ανεξαρτητοποίησης της Καταλωνίας), και η υπουργός Οικονομίας, έως πρόσφατα διευθύντρια Προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οπως είπε και ο κ. Σάντσεζ «είναι μια κυβέρνηση φιλοευρωπαϊκή γιατί η Ευρώπη είναι η νέα μας πατρίδα». Δήλωση που ρίχνει νέο φως στο γενικότερο ευρωπαϊκό σκοτάδι.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ