Δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος που επιδίωξε τα φώτα της δημοσιότητας, όμως με την ιδιότητα του παραγωγού ο Μαρίν Καρμίτζ έχει προσφέρει τα μέγιστα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Ο Καρμίτζ, που υπήρξε ο ιδρυτής της περίφημης γαλλικής κινηματογραφική εταιρείας ΜK 2, έχει συνεργαστεί σχεδόν με τους πάντες. Ονόματα όπως των Κριστόφ Κισλόφκσι (Τριλογία των Χρωμάτων), Ζαν Λικ Γκοντάρ («Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»), Αλέν Ρενέ («Μελό»), Κλοντ Σαμπρόλ («Ευχαριστώ για τη σοκολάτα»), Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι («Καλημέρα Βαβυλωνία»), Αμπάς Κιαροστάμι («Γνήσιο αντίγραφο»), Μίκαελ Χάνεκε («Αγνωστος κώδικας») και Γιλμάζ Γκιουνέι («Ο τοίχος») είναι ένα μέρος των δημιουργών που έχουν συνεργαστεί μαζί του.
Ως παραγωγός, ο γεννημένος στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας Μαρίν Καρμίτζ έχει υπογράψει περισσότερες από 80 ταινίες και σήμερα τιμάται από το Φεστιβάλ των Καννών που εφέτος κλείνει 50 χρόνια από την περίφημη διοργάνωση του 1968, όταν το φεστιβάλ διεκόπη λόγω των γεγονότων που είχαν τότε συνταράξει τη Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη.
Και η αναφορά στον Μάιο δεν γίνεται τυχαία διότι το όνομα του Καρμίτζ συνδέθηκε έντονα με τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, για τα οποία το 1972 σκηνοθέτησε ο ίδιος τη θρυλική ταινία «Coup pour coup» (στα ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί ως «Κτύπημα για κτύπημα»). Η εν λόγω ταινία θα προβληθεί εφέτος, τιμής ένεκεν στις Κάννες.
Η ταινία «Coup pour coup», στην οποία πρωταγωνιστούν οι Σιμόν Ομπέν, Ελοντί Αβενέλ και Ζακλίν Οζελό, είναι το τρίτο μέρος μιας πολιτικής τριλογίας του Καρμίτζ που συμπληρώνουν οι ταινίες «Sept Jours ailleurs» («Επτά ημέρες αλλού», 1967) και «Camarades» («Σύντροφοι», 1969). Ουσιαστικά πρόκειται για μια μαρτυρία των μεταλλάξεων της γαλλικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1960, μιας κοινωνίας σε πλήρη σύγχυση, αναταραχή και αποδιοργάνωση. Ισως αυτός να είναι ο λόγος που ακόμα και σήμερα η τριλογία εξακολουθεί να ακούγεται έντονα επίκαιρη.
Το ενδιαφέρον του Καρμίτζ για τις οπτικοακουστικές τέχνες τον οδήγησε στην ενασχόληση με τη φωτογραφία και τον σχεδιασμό εκθέσεων. Η πρώτη, μικρού μήκους ταινία του «Nuit Noire Calcultta» γυρίστηκε το 1964 και ήταν βασισμένη σε ένα σενάριο της Μαργκερίτ Ντιράς. Η «Κωμωδία» που ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα είναι βασισμένη σε θεατρικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ. Και οι δύο ταινίες γεφυρώνουν με πολύ ιδιαίτερο τρόπο διαφορετικές μεταξύ τους τέχνες.
Το 1967 το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του «Adolescence» ήταν υποψήφιο για Οσκαρ, ενώ φυσικά τα βραβεία που έχουν αποσπάσει οι ταινίες στις οποίες ο Μαρίν Καρμίτζ έχει δουλέψει ως παραγωγός είναι αμέτρητα. Ανάμεσά τους, τρεις Χρυσοί Φοίνικες στο Φεστιβάλ των Καννών, τρία Χρυσά Λιοντάρια στο Φεστιβάλ Βενετίας, τρεις υποψηφιότητες για Οσκαρ και 25 Σεζάρ.

HeliosPlus