Καμία ισχυρή αντιπαράθεση δεν κρύβει τόσο μεγάλη πρόκληση όσο η πρώτη. Και παρότι ο κ. Ζοζέ Μουρίνιο και ο κ. Πεπ Γκουαρντιόλα έχουν πίσω τους μακρά ιστορία μεταξύ τους αναμετρήσεων σε κορυφαίο εγχώριο και ευρωπαϊκό επίπεδο, η παρθενική μονομαχία τους επί αγγλικού εδάφους, ως επικεφαλής μάλιστα δύο ορκισμένων εχθρών της ίδιας πόλης (Μάντσεστερ), προκαλεί τα βλέμματα της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής γνώμης. Η επιστροφή στην αγωνιστική δράση της Πρέμιερ Λιγκ (στις 10/9 και μετά το πέρας των υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων) σηματοδοτείται με την πρώτη μάχη μεταξύ των κατά τεκμήριο δύο κορυφαίων προπονητών στον κόσμο. Δύο ανθρώπων που λατρεύουν να μισούν ο ένας τον άλλον.

Η αρχή της έχθρας
Παρότι ο πολύς κόσμος νομίζει ότι η έχθρα των δύο ανδρών χρονολογείται από την ημέρα που ο κ. Ζοζέ Μουρίνιο έγινε το αφεντικό στον πάγκο τη Ρεάλ (συγκεκριμένα στις 26 Μαΐου 2010), ωστόσο οι ρίζες αυτής της ολοένα και θεριεύουσας αντιπαλότητας εντοπίζονται 20 χρόνια πίσω, στο καλοκαίρι του 1996, όταν ο αείμνηστος Μπόμπι Ρόμπσον ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα φέρνοντας κοντά του στο «Καμπ Νου» έναν θρασύ και ωραιοπαθή διερμηνέα με ειρωνικό χαμόγελο και φαρμακερές ατάκες, τον οποίο οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της καταλανικής ομάδας αντιπάθησαν από την πρώτη κιόλας γνωριμία. Ηταν ο κ. Μουρίνιο, ο οποίος –στα 33 του –έκανε τα πρώτα βήματά του στην προπονητική. Ο άνθρωπος που σε μια προπόνηση τόλμησε να φωνάξει στον τότε ποδοσφαιριστή Πεπ Γκουαρντιόλα ότι «όταν παίζουμε την μπάλα κάθετα, το κάνουμε με τη μία». Εκτοτε οι δυο τους είχαν ουκ ολίγες αντιδικίες και στο τέλος έφτασαν στο σημείο να μη λένε καλημέρα ο ένας στον άλλον.
Οι φωτογραφίες εκείνης της περιόδου που εικονίζουν τους δύο άνδρες μαζί, θα είναι ομολογουμένως συλλεκτικές. Αν όντως υπάρχουν… Απέφευγαν να ανταλλάσσουν βλέμματα και προσπαθούσαν να τηρούν τις αποστάσεις ώστε να μην υπάρξει θερμό επεισόδιο το οποίο θα τους εξέθετε στα μάτια του αυστηρού κ. Λουίς φαν Χάαλ, ο οποίος είχε αναλάβει τα ηνία της Μπάρτσα και είχε πλέον δώσει περισσότερες εξουσίες στον κ. Μουρίνιο. Το 2000, ένα έτος προτού ο Γκουαρντιόλα κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, ο αποκαλούμενος και «Special One» αποχώρησε από τη Βαρκελώνη για να ανοίξει τα φτερά του ως πρώτος προπονητής. «Επιτέλους, ξεκουμπίστηκε» είχε πει στους συμπαίκτες του ο ανακουφισμένος Πεπ. Ελάχιστοι διαφώνησαν μαζί του.

Αξέχαστες ατάκες
Τον Απρίλιο του 2011, την παραμονή του ημιτελικού ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και στην Μπαρτσελόνα για το Τσάμπιονς Λιγκ, ο κ. Γκουαρντιόλα εμφανίστηκε στην αίθουσα Τύπου του«Σαντιάγο Μπερναμπέου», όπως επιτάσσει το πρωτόκολλο της διοργάνωσης. Κάθισε στη θέση του, έδειξε τις κάμερες και ρώτησε δηκτικά ποια απ’ όλες είναι του κ. Μουρίνιο. Ακολούθως εξαπέλυσε έναν επιθετικό μονόλογο: «Ο Ζοσέ Μουρίνιο γ…ει και δέρνει στα ΜΜΕ!Θα αναμετρηθούμε σε 24 ώρες στο γήπεδο, όμως εκτός αγωνιστικών χώρων του δίνω το Τσάμπιονς Λιγκ. Με έχει ήδη νικήσει. Δεν έχω κάποιον διαιτητή ή σκηνοθέτη που να κάνει τη δουλειά για μένα. Αυτός είναι τογ…ο αφεντικό στα ΜΜΕ, και όλος ο κόσμος το γνωρίζει. Είναι μάγος σε αυτόν τον τομέα. Δεν θέλω να τον ανταγωνιστώ ούτε λεπτό».
Τρία χρόνια αργότερα, σε ένα συνέδριο της UEFA, ο κ. Γκουαρντιόλα ζήτησε το χόρτο του γηπέδου να γίνει πιο κοντό (από τα 3 εκ. να μειωθεί το ύψος στο 1,5 εκ.), υποστηρίζοντας ότι «το συναρπαστικό παιχνίδι μιας ομάδας εξαρτάται από τον προπονητή. Εχω την εντύπωση ότι Μουρίνιο προτιμά το αποτέλεσμα από το θέαμα. Το ξέρω πως γι’ αυτόν είναι το μόνο που μετράει». Ο Πορτογάλος, όταν αργότερα ενημερώθηκε και κλήθηκε να απαντήσει, αρχικά γέλασε δυνατά και ακολούθως απάντησε με αυτή τη σπάνια νηφάλια ειρωνεία που σε τέτοιες στιγμές τον διακρίνει:«Οταν απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, δεν χάνεις τα μαλλιά σου. Ο Γκουαρντιόλα γίνεται όλο και περισσότερο καραφλός. Αρα δεν απολαμβάνει το ποδόσφαιρο».
Ευκαιρία εξιλέωσης
Αμφότεροι αποχώρησαν από τις προηγούμενες ομάδες τους δίχως να εκπληρώσουν τους μεγάλους στόχους που τους ανατέθηκαν. Η Αγγλία είναι ένα τεράστιο στοίχημα και για τους δύο. Η αποχώρηση του κ. Μουρίνιο από τη Ρεάλ Μαδρίτης άφησε ανοιχτή τη συζήτηση για το αν έφταιγε περισσότερο εκείνος από την εντός των αποδυτηρίων κλίκα ποδοσφαιριστών που δεν τον ήθελε άλλο στον πάγκο, για την αποτυχία της ισπανικής ομάδας να κατακτήσει τίτλο τη σεζόν 2012-13. Ακόμη και έτσι οι Μερένχες ήταν διεκδικητικοί έχοντας φτάσει έως τον τελικό του ισπανικού Κυπέλλου και μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έφυγε ούτε ως αποτυχημένος ούτε ως καταστροφέας της Ρεάλ. Αυτό δηλαδή που του χρεώνεται σήμερα, έχοντας πλέον απομακρυνθεί με τρόπο υποτιμητικό από την Τσέλσι, μόλις μερικούς μήνες μετά τη στέψη της σε πρωταθλήτρια Αγγλίας με τον ίδιο στον πάγκο!
«Ο ξεροκέφαλος Πεπ θέλει να είναι πάνω από την ομάδα»

Για τον κ. Γκουαρντιόλα πολλοί πιστεύουν ότι στην Μπάγερν δημιούργησε μια μηχανή εξόντωσης αντιπάλων που θα επιχειρήσουν να την αντιμετωπίσουν ανοιχτά με την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να την νικήσουν σε αγώνα ο οποίος δεν θα παραπέμπει σε κλεφτοπόλεμο. Ο σπουδαίος σκακιστής κ. Γιούρι Κασπάροβ είχε πει κάποτε στον ισπανό τεχνικό ότι «δεν αρκεί να κινείς τα πιόνια σου μόνο προς τα εμπρός για να νικάς πάντα».

Εν τέλει όμως ως επικρατούσα αναγνωρίζεται η άποψη του κ. Φραντς Μπεκενμπάουερ, σύμφωνα με τον οποίο «ο Γκουαρντιόλα ξεροκέφαλος, θέλει να είναι πάνω από την ομάδα, γι’ αυτό και δεν προσπαθεί να προσαρμοστεί με τις αρχές της Μπάγερν προσπαθώντας με το ζόρι να επιβάλει τις δικές του». Οι τρεις διαδοχικοί αποκλεισμοί στο Τσάμπιονς Λιγκ από τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα και την Ατλέτικο Μαδρίτης «τσαλάκωσαν» το προφίλ του.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ