Το θαύμα του «Λίλιομ»

Οι εικόνες της παράστασης (σκηνικά-κοστούμια Ελλη Παπαγεωργακοπούλου) σε εισάγουν από το πρώτο λεπτό στο γοητευτικό, όσο και παρηκμασμένο σύμπαν του Λούνα Παρκ. Η ζωή είναι μια βόλτα πάνω στο καρουζέλ, καβαλάς ένα αλογάκι, αν δεν κρατηθείς γερά, ζαλίζεσαι και πέφτεις, κι αν δεν έχεις λεφτά για άλλη μια γύρα, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για σένα-είναι πάνω κάτω το σκεπτικό αυτού του έργου που σου δίνει την εντύπωση ότι γράφτηκε μόλις χθες και όχι στις αρχές του εικοστού αιώνα.

Μέσα λοιπόν σ’ αυτή τη δίνη της ζωής, του λούνα παρκ και της θεατρικής μαγείας, στροβιλίζονται χωρίς να χάσουν στιγμή την ισορροπία τους οι υπέροχοι ηθοποιοί αυτής της παράστασης. Εδώ μπορείς να καταλάβεις τί σημαίνει σκηνική χημεία μεταξύ των ηθοποιών: η Αννα Καλαϊτζίδου, ως το αιώνια ερωτευμένο και πληγωμένο κορίτσι του Λίλιομ, η Εμιλυ Κολιανδρή ως η καρδιακή της φίλη, πόσο ωραία ακροβατεί ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, η Φιλαρέτη Κομνηνού ως η σιδηρά κυρία του Λούνα Παρκ, η Κίττυ Παϊταζόγλου υπέροχη και ως θεία Χολάντερ αλλά και ως νεαρή κόρη του κεντρικού ζευγαριού, καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, αποδεικνύουν ότι το πραγματικά καλό θέατρο συντελείται όταν ο ένας βοηθά το ταλέντο του άλλου να λάμψει.

Η ιστορία από μόνη της συγκινητική και μεταφυσική, σε αφήνει με ένα βαθύ «αχχχ» και με τη διάθεση να ξαναδείς την παράσταση, μήπως και κάτι σου διέφυγε από τους όλο νόημα διαλόγους, ή από τις ερμηνείες που κάνουν τους ηθοποιούς να μοιάζουν πιο ανθρώπινοι και πιο εύθραυστοι από ποτέ. Κι ας παίζουν εκεί πάνω, μακριά από το δικό σου κάθισμα.

———————–