Στην περίπτωση της 65χρονης Μάριαν Φέιθφουλ η προσωπική ζωή κατάφερε να επισκιάσει τον καλλιτεχνικό βίο. Η βρετανίδα τραγουδίστρια υπήρξε μια ιδανική… αυτοκαταστροφική ροκεν-ρολ περσόνα, ενώ η πτώση της συνέπεσε με το τέλος της «αθωότητας» της δεκαετίας του ΄60. Αριστοκρατικής καταγωγής, η Φέιθφουλ εισέβαλε δροσερή και φωτεινή στον κόσμο της ροκ, ως το κορίτσι των Ρόλινγκ Στόουνς και ειδικότερα του Μικ Τζάγκερ. Ηταν μια σύντομη περίοδος ανεμελιάς, η οποία κατέληξε με την ίδια να βγαίνει από ένα κώμα έξι ημερών- ως συνέπεια υπερβολικής χρήσης ναρκωτικών- και τον Τζάγκερ να αναζητεί νέες περιπέτειες.
Η φωνή της στην άλλη γραμμή της τηλεφωνικής σύνδεσης είναι απολύτως γνώριμη: τραχιά και «σπασμένη», αλλά την ίδια στιγμή εύθραυστη και ευαίσθητη. Σήμερα, έπειτα από χρόνια δημόσιων εξομολογήσεων, η Φέιθφουλ δεν θέλει να έχει παρτίδες με το παρελθόν. Μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο σπίτι της στο Παρίσι και σε μια μικρή φάρμα στην Ιρλανδία, ενώ δηλώνει ότι έχει τελειώσει με το σεξ όπως άλλωστε και με τα ναρκωτικά και επιθυμεί να ζήσει με ηρεμία τα χρόνια της καταξίωσής της.
Στον Λυκαβηττό θα παρουσιάσει τραγούδια από το 23ο άλμπουμ της με τίτλο «Ηorses Αnd Ηigh Ηeels» σε συνδυασμό με αριστουργήματα του παρελθόντος, όπως τα «Βroken Εnglish», «Why΄d ya do it», «So sad», «Βoulevard of broken dreams», «Strange weather», «Βored by dreams» κ.ά.
– Μιλήστε μου για το νέο άλμπουμ σας… «Ηχογραφήθηκε στη Νέα Ορλεάνη. Χρησιμοποίησα μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς της περιοχής και όχι μόνο. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτικό δείγμα του ήχου της πόλης, αλλά έχει το άρωμά της. Κάποια τραγούδια είναι δικά μου και κάποια άλλα είναι διασκευές- αρκετά, θα έλεγα, αφού πρόκειται για τραγούδια που αγαπώ πολύ».
– Εχει πιο ροκ προσανατολισμούς από τις προηγούμενες δουλειές σας;
«Ναι, πιο ροκ και σόουλ, θα έλεγα». – Ακούγεστε πιο ευτυχισμένη
– Σας είχαμε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια να μιλάτε με πικρία για το παρελθόν σας. «Οντως. Αυτό όμως έχει περάσει πια. Μου είναι αδιάφορο πλέον το παρελθόν. Ζω για το σήμερα και για όσα ακολουθούν. Η αλήθεια είναι ότι ανυπομονώ να ζήσω την ημέρα που ο κόσμος δεν θα αναφέρεται σ΄ εμένα γράφοντας ή μιλώντας για το παρελθόν μου παρά μόνο για τα όσα κάνω τώρα».
– Τι σας ώθησε να ηχογραφήσατε ακόμη ένα άλμπουμ;
«Ειλικρινά δεν ξέρω. Ισως ο λόγος να είναι ότι μέσα από μια ταινία, ένα τραγούδι, ένα άλμπουμ, περιγράφω όσο καλύτερα μπορώ τον εαυτό μου».
– Πολλοί καλλιτέχνες το κάνουν για λόγους ψυχανάλυσης ή ακόμη και για να διώξουν τους δαίμονές τους…
«Δεν έχω πια δαίμονες ούτε φόβους. Αλλά ακόμη και όταν καταλαμβάνομαι από τέτοιου είδους συναισθήματα, ο καλύτερος τρόπος, πιστεύω, για να ξεφύγεις είναι να χαλαρώσεις και να νιώσεις άνετα».
– Είναι όντως «η Κόλαση και ο Παράδεισος εδώ»,όπως έχετε πει; «Το έχει πει καλύτερα από μένα ο Γουίλιαμ Μπλέικ: “Μπορούμε να ζήσουμε την Κόλαση και να γυρίσουμε πίσω ανέπαφοι”. Ετσι κι εγώ έζησα τη δική μου Κόλαση και τώρα ζω τον Παράδεισό μου».
– Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι πρέπει να τιμωρούνται για τις πράξεις τους;
«Οχι, σε καμία περίπτωση. Τιμωρούμαστε τόσο πολύ σε προσωπικό επίπεδο που δεν πιστεύω ότι υπάρχει χώρος πια για τιμωρία. Μόνο για συγχώρεση».
– Εχετε πει επίσης ότι ο άνθρωπος που περιφρονείτε πιο πολύ είναι…
«Ο Ντέιβιντ Κάμερον, ναι. Κοιτάξτε, δεν ασχολούμαι με την πολιτική και τόσο, δόξα τω Θεώ, αλλά αισθάνομαι ότι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Αγγλία είναι τραγικό. Η καλύτερη δουλειά που μπορεί να βρει κανείς είναι στον πάγκο των ΜcDonalds και στο πανεπιστήμιο θα μπορούν να πηγαίνουν εφεξής μόνο οι πολύ πλούσιοι- που είναι και ευπρόσδεκτοι».
– Είναι αυτός ένας από τους λόγους που επιλέξατε να μείνετε στο Παρίσι; «Οχι, καθόλου. Μένω στο Παρίσι για θετικούς και όχι για αρνητικούς λόγους. Μου αρέσει αυτή η πόλη. Βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης, μπορώ να πηγαίνω όσο συχνά θέλω στους δικούς μου στην Αγγλία, ενώ με εμπνέει και καλλιτεχνικά».
– Περιγράψτε μου μια συνηθισμένη ημέρα σας. «Λοιπόν, ξυπνάω, πηγαίνω σε μια κοντινή boulangerie και παίρνω το πρωινό μου, επιστρέφω και κάνω το μπάνιο μου και στη συνέχεια διαβάζω εφημερίδες. Μια βόλτα, ένα τηλέφωνο σε φίλους, μεσημεριανό και ένας υπνάκος, ώστε το απόγευμα να ασχοληθώ με τη δουλειά. Στη συνέχεια ίσως να βγω με φίλους για να πάμε σε κάποιο σόου- κάτι που λατρεύω».
Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη δεν δείχνουν να επηρεάζουν την ψυχοσύνθεση της Μάριαν Φέιθφουλ.«Μέσα σε αυτή τη γενικευμένη δυστυχία,η αλήθεια είναι ότι νιώθω λίγο τυχερή»ομολογεί. «Δεν πόνταρα τα χρήματά μου πουθενά,δεν αγόρασα μετοχές ή τίποτε σχετικό. Συνέχισα να ζω όπως ζούσα: γράφω τραγούδια,ηχογραφώ,περιοδεύω…και είμαι ευχαριστημένη.Ισως να κερδίζω λιγότερα χρήματα,αλλά αρκετά για να τα φέρνω βόλτα.Ο κόσμος βέβαια υποφέρει πολύ και πιθανότατα να μην έπρεπε να είμαι τόσο ευτυχισμένη…αλλά είμαι». Εχει εντοπίσει κάποια ιδιαιτερότητα στο ελληνικό κοινό;«Την ανοχή του:με χειροκροτεί σε ό,τι διαφορετικό παρουσιάζω κάθε φορά. Αυτό,πέρα από την αγάπη του για τα τραγούδια μου, φανερώνει και μια ειδική σχέση μαζί μου.Ισχύει και αντιστρόφως:σε κάθε επίσκεψή μου στην Ελλάδα περνάω εξαιρετικά».
Η Μάριαν Φέιθφουλ θα εμφανιστεί στο Θέατρο του Λυκαβηττού στις 7 Ιουνίου.Ωρα έναρξης: 9.30 μ.μ.Τιμές εισιτηρίων: 35 και 45 ευρώ.Προπώληση: www.ticketservices.gr, Ρublic,Στοά Πεσμαζόγλου (Πανεπιστημίου 39).Για τη μεταφορά προς το θέατρο θα υπάρχει δωρεάν λεωφορείο από την οδό Σαρανταπήχου.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
